උබ ගලට පෙම් බදිද්දී - මම මලට පෙම් බැදීමි...

පත්තු කරපු පුංචි ගිණිකූරු එලියට මගෙ කාමරේ එලිය වෙන්නෙ නැහැ. ඒ ඇරත් ගිණි කූර ඉවර වෙනකල් මම පත්තු කරන් ඉන්නෙත් නැහැ. ගිණිකුර පත්තු කරපු පුංචි වෙලාවෙන් මගෙ තොල් අතර තියෙන මල පත්තු කර ගත්තම මගෙ එලිය නැති කාමරේ පුංචි එලියක් දැල්වෙනවා. ඒ වුනාට මගෙ ‍ආත්මයටම මොහොතක එලියක් එනව. ඒ මම පාවෙන නිසා. මාව දාල මගෙ කෙල්ල ගියාට පස්සෙ මගෙ ජීවිතේ එලිය වුනේ මේ රෝල් කරල කටේ ගහන ජොයින්ට් එක නිසා.

එදා මගෙ කාමරේට ආපු දවස ඔයා කිව්ව මේක හරි අපිලිවෙලයි කියල. හැමදාටම මගේ වෙලා ආපු පලවෙනි දවසෙම මේක අස් කරල දෙන්නම් කිව්ව. වාහනේ තනියෙන් මාරු කරගත්ත ඔයිල් එහෙමත් ඔයාගෙ සපෝට් එකෙන් මාරු කරගත්ත ඒ කාලෙම. ඔයා සදහටම මෙහෙ ආවහම වාහනේ ෆුල් සර්විස් කරල දෙන්නම් කිව්ව. මම දැනගෙන හිටියෙ නැහැ ඔයා කොහොම වෙන කෙනෙක්ගේ ගැරේජ් එහෙක ෆුල් ටයිම් වැ‍ඩ කලාද කියල. හැ‍මදේම වෙලා තිබුනෙ ‍මගෙ වාහනේ බලාගත්ත දවස් වල.

පළවෙනියට ඇදපු උගුර පෙනහළු දිගේ ගිහින් පපුව රත් කළා. නහය ලග ඉදල නලල ලගට ගිය ‍මොකක්දෝ හැගීමක් නලල ලගදී පිපිරුව වගේ දැනුන. හරියට අහස් කූරක් පලාතම සද්ද කරගෙන ගිහින් උච්චතම තැනද පිපි‍රිල විනාස වෙලා යනව වගේ. උඩ ගිය අහස් කූර පටස් ගාල මෙලෝ රහක් නැතුව බිම වැටුනට, මෙහෙම වේගෙන් උඩ ගිය මම හදේ ගුරුත්වාකර්ෂණ බලයෙන්, ඒ කිව්වෙ මේ මහපොලොව වගේ 1/6 ක ගුරුත්වාකර්ෂන බලයෙන් පාවෙන්න ගත්ත. 

බිම ඇදන් වැටෙන්න කලින් තවත් උගුරක්.

ඉන වටේ එතුන සරම, එහෙම්මමයි. සරම එකතු කරල සුපුරුදු විදිහට අතනට ගුලි කලා. සරම ගහන හැම එකාම දන්නව ඕකෙ සැහැල්ලුව. ඉස්සර අම්ම උදේම ඇහැරවන්න එද්දි සරම ඇගේ නැති වුනාම අම්ම දකී කියල බයේ සරම නොගහ ඉදලා කෝම හරි මේක ඇගේ ඔතා ගන්න පුරුදු වුනා. ඒ උබ මාව රෑට කෝල් කරල විනාස කරපු නිසා. කෙල්ලෙ උබට මාව සැහැල්ලුවෙන් රෑට නිදි කරවන්න ඕන වුන නිසා. පස්සෙ පුරුදු වෙද්දි සරම කූඩාරමක් වෙන එක නැවතුනා. මට මාව පාලනයක් කර ගන්න පුලුවං වුනා. විශේෂයෙන් මල්ලිට මල්ලිව යහමගට ගන්න. ඒ හැමදේම කලේ මගෙ කෙල්ල. ඒත් උබ අද දුර. මම කෝමද පාලනය කර ගන්නෙ මාවම මම? ඉතිං දැන් යයි අයාලේ. මල්ලි වුනත් නොදන්න අක්කල, නංගිල බොහෝ වෙලාවට මට කැමැත්තෙන් හිටපු ඇන්ටිල අතර තනිවෙයි.

ඇදේ කොනක ඉදං හිටපු මම ඇද දිගේ රූටල ගිහින් හේත්තු වුනා බිත්තියට. ඒ එක්කම ජනේලෙ නිසා බැල්කනියෙන් පේනවා අපේ මිදුල. ඒ එක්කම රාත්‍රී පාර. කළුවර නැහැ. ලයිට් කණුවක් නිසා. මම ඉදගත්ත ලයිට් කණුව උඩින්. කරන්ට් කම්බි දෙකක් මැද්දෙන් කකුල් දෙක තියාගෙන බලං හිටිය. උබ මේ පාරෙ දවසක් ආව. මහ රෑක. අම්මල ගිහින් දුර ගෙදරක වෙඩින් එකකට. එදා අපිට වෙඩින්. මගෙ කාමරේ ඇතුලේ.

අම්මල ගියා කිව්වම උබ ආව අපේ ගෙදර. ඒ ඔයාගෙ අම්මලට බොරු කියල. යාළුවෙක්ගෙ ගෙදර යනව කියල පාඩම් කරන්න. ඒ අහිංසක කෙල්ලත් අපිට පූර්ණ අනුග්‍රහයක් දුන්න. ඒකිට දැන් කොල්ලෙක් ඉන්නවද? මට වෙලාවකට හිතෙනව මාව දාල ගිය උබට පාඩමක් උගන්නන්න ඒ කෙල්ල එක්ක යාළු වෙන්න. එතකොට උබට හිතෙයි අරූ මගෙ යාළුව එක්ක යාළු වෙලා මට රිද්දන්න කියල. මම ඒ කෙල්ලව සතුටින් තියනවා. උබව අඩවන්න.

එදා රෑ මාත් එක්ක තුරුල් වෙලා නිදාගෙන පහුවදා පාන්දර උබව ඇරලවන්න ගියෙත් මම. මතකද? අපේ ගෙදර පරණ ස්කූටරේ. හෙල්මට් එකක් වත් නැතුව ගිහින් උබව ගෙදරට දාල ආව. රෑ වුනත් මම උබට වැරැද්දක් කලේ නැහැ. ඒ මට පස්සෙ උබව ලස්සනට ගෙදරට එක්කගෙන එන්න ඕනෙ නිසා. අනික බැන්දට පස්සෙ කරන්න දෙයක් ඉතුරු කර ගත්තෙ නැත්තං ජී‍විතේ එපා වෙන නිසා. වෙලාවකට හිතෙනවා මට වැරදුනා කියල. මොකද එදා මම රෙඩ් පොට් කලා නම් අද උබ මගෙ ලග. එහෙනම් අරුත් එක්ක කැරම් ගහන්න උබට ලැබෙන්නෙ නැහැ.

මගෙ හොද කම මට හරහට හිටිය එකට මම දුක් වෙන්නෙ නැහැ. මොකද කවද හරි මගෙ නංගිට කවුරුත් කරදරයක් කරන එකක් නැහැ. උගුරට දෙකට ඉතිරියත් ඇදල දාල මම ලයිට් කණුවෙන් බහිනව. පොඩි පම්ප් එකක් දාන්න තියෙනවා. කණුව උඩ ඉදන් දාලා වයර් ෂෝට් වෙලා මට කරන්ට් වද්ද ගන්න බැහැ. මොකද මම තව කෙල්ලෙක් හොයා ගන්න ඕනේ. ජීවිත කාලෙටම ආදරේ කරන්න. මට ජීවත් වෙන්න ඕනේ.

උබ පලයන්. මම ඉන්නම්. මකල දාල හැමදේම. ඒත් සොදුරු දවස් ටික ඉතිරි කරල.